Een intiem portret van modeontwerper Dries Van Noten. Zo wordt Dries, de documentaire over de meest succesvolle Belgische modemaker, aangekondigd. De film die momenteel in de zalen loopt, vult die belofte compleet in.
Reiner Holzemer heeft de voorbije jaren ettelijke documentaires gedraaid. De Duitse regisseur trad jaren na hun dood binnen in de leefwereld van grote fotografen als Walker Evans en August Sander en portretteerde bij leven en welzijn ook Juergen Teller en Anton Corbijn. Of zij hem het achterste van hun tong lieten zien, laten we in het midden, maar bij Dries Van Noten is dat wel een paar keer het geval.
Holzemer wilde Van Noten jaren geleden al met een camera op de hielen zitten. Maar de designer wimpelde zijn voorstel steevast af. Toen de regisseur het hem nog eens vroeg naar aanleiding van de Van Noten expo in het Musée des Arts Décoratifs in Parijs, zegde Dries een test toe. Uiteindelijk bleef de camera draaien en volgde Holzemer Dries een volledig jaar, goed voor vier modecollecties, twee voor dames, twee voor heren. Hij volgde het maakproces van bij de stoffenkeuze tot aan het defilé in Parijs.
De documentaire doorprikt de gedachte dat de modewereld een aaneenschakeling van glamourmomenten is. De camera komt binnen in het Antwerpse hoofdkwartier van de NV Van Noten Andries en filmt daar belangrijke keuzemomenten: voor welke stof kiezen we? Welke print wordt het? Welke combinatie? Welke kraag? Voor het eerst is op film vastgelegd hoe betrokken Dries Van Noten nog steeds is bij het ontwerpen van zijn eigen collecties. Ter vergelijking: het gros van de topdesigners overlegt alleen bij het begin van het seizoen met hun designteam, terwijl Dries voortdurend meewerkt, door zijn team uitgedaagd wordt, om uiteindelijk gezamenlijk tot een beslissing te komen. Mode is hier vooral hard werken. En het is prachtig dat dit harde werk in beeld mag komen.
Het mooiste aan Dries zit in de privésfeer. Wie zijn collecties (en zijn vele bloembedrukkingen) kent, zal niet verbaasd zijn dat de man zich dagelijks met schoonheid omringt: hij woont in een prachtig kasteeltje in de buurt van Lier met een tuin uit de duizend. De mooiste fragmenten zijn dan ook deze: Dries, die de tuin inwandelt en samen met zijn levensgezel Patrick Van Gheluwe bloemen en takken knipt om er in een handomdraai prachtboeketten van te maken. Dries, die aan het kookfornuis staat en daar gevraagd wordt naar zijn manier van vakantie nemen. Naar hoe hij verliefd werd op zijn partner. Waarop de designer, ietwat gespeeld, zijn stem verheft: ‘zeg, wat voor film is dat hier?’
Holzemer wilde een portret maken van een boeiende man. Iemand die via zijn werk iets te vertellen heeft en bovendien mensen waar ook ter wereld emotioneert. Hij is in dat opzet geslaagd, want Dries geeft een unieke inkijk in het leven van een harde werker die in normale interviews enigszins terughoudend en afstandelijk overkomt, maar hier plots ook zenuwachtig en zelfs emotioneel is. Zo zien we de ontwerper in de backstage van het defilé de laatste hand leggen aan de styling van een model dat luttele seconden later de catwalk op moet. We zijn getuige van de emotie die het applaus van zijn publiek teweeg brengt: Dries loopt meteen naar zijn partner Patrick, wat resulteert in een knuffel. Om die reden alleen al is Dries meer dan de moeite. Had u trouwens opgemerkt dat de titel van de documentaire alleen een voornaam behoeft? Dries is inderdaad Dries, want zo noemt de hele modewereld de meest succesvolle modeontwerper van België. Ook mode hoefde niet in de titel van de documentaire voor te komen. Zoals Dries zelf zegt in de begintrailer: ‘Ik hou niet van het woord fashion.’
Dries, an intimate portrait of the fashion designer Dries Van Noten, in een regie van Reiner Holzemer, loopt nog in Cinema ZED – Vesalius (Leuven), Sphinx Cinema (Gent), Cinema Cartoon’s (Antwerpen), Cinema Zuid (Antwerpen), Cinema Lumière (Brugge), The Roxy Theatre (Beringen) en Cinema Aventure (Brussel).