Weinig Belgische designers stralen Italiaanse flair uit. Dan doen Les Hommes wel. Bart Vandenbosch en Tom Notte hebben stijl en elegantie in de vingers. Al mag daar gerust een hoek af zijn. Reportage vanuit Milaan.
Helemaal rustig zitten ze er niet echt bij, die middag in Milaan. We hebben een tafeltje gevonden bij Corso Como X, de conceptstore van Carla Sozzani die tijdens de modeweek overloopt met fashionista’s, en de interviews met Bart en Tom zullen hier, op het terras, gebeuren. We zijn een dag na de show en de heren vertonen duidelijk afkickverschijnselen. Neen, drugs zijn niet in het spel, wel het feit dat het defilé van gisteren alweer een einde maakt aan weken, pakweg maanden voorbereiding. ‘Elke show is een hoogtepunt’, weet Tom. Maar ook: pure stress omdat je weet dat je op nauwelijks vijftien minuten je punt moet maken.
Les Hommes als merk viert dit jaar zijn tiende verjaardag. Dat zijn twintig collecties die ze de eerste seizoenen in Parijs en pas later in Milaan toonden. Sinds 2009 hebben ze er een showroom en niet zo heel lang geleden zijn ze hier ook full-time komen wonen. ‘Het eerste jaar kampeerden we’, zegt Bart. ‘We moesten kantoren sluiten in Antwerpen en in Milaan de nieuwe structuur verder uitbouwen. Zes maand lang leefden we in een kleine studio boven de showroom, terwijl we in het weekend nu en dan nog eens naar Antwerpen vlogen. De zes maand die daarop volgden, voelden we ons als hedendaagse nomaden in een studio van nauwelijks veertig vierkante meter. In een gemeubelde flat, zonder eigen spullen, maar vol goeie moed voor wat komen moest.’ Tom vult aan: ‘Het had zijn charme. Zoals zoveel dingen in Milaan.’ Waarop hij nog eens aan zijn spumante nipt.
Zowel Tom als Bart studeerden eind jaren negentig aan de modeafdeling van de Antwerpse academie. Ze kwamen uit een heel verschillend milieu. Dat van Bart was kunstminnend, dat van Tom eerder ondernemend ingesteld. Tom: ‘Ik kom uit een commerciële familie. We zijn altijd verkopers geweest. Mijn vader zat in de immobiliën. Ik zou TEW gaan studeren. Maar er klopte iets niet. Er was die enorme fijngevoeligheid rond mode. Ik ging zelfs samen met mijn ma winkelen, ze was toen gek op collecties van Versace, Mugler, Westwood. Ik was in mijn jeugd ook kind aan huis bij de Dheedenes (invloedrijke familie achter o.m. de boetiek Verso en de agentuur FashionClub70 in Antwerpe, red). Dat alles heeft me zeker beïnvloed in mijn studiekeuze.’ Bart keek op zondag naar het TV-programma Blikvanger en speelde zeer lang met Barbie-poppen. Zijn vader heeft altijd getekend en geschilderd, zijn broers liepen allemaal school op de kunsthumaniora. Dat hij voor een modeopleiding koos, leek voor de familie Vandebosch niet meer dan logisch.
Bart: ‘Tijdens onze studie werkten we al samen. We gaven commentaar op elkaars collecties en wisselden tips uit.’ Er werd ook ijverig gebrainstormd, zo blijkt. Toch sloeg de vonk niet meteen over, toen de twee elkaar aan de academie leerden kennen. Bart, heel direkt: ‘In het begin moest ik Tom niet. Hij was veel te luid.’ Tom proest het uit. ‘We hebben veel te danken aan Nellie Nooren (prof mode in het eerste jaar, red). Zij zette ons bij elkaar, omdat ze hoopte dat het vele geklets van mij dan zou ophouden. Met dit als resultaat (lacht).’
Nog tijdens de studie werd een businessplan opgesteld en leek het luxemerk dat ze in gedachten hadden enkel een kwestie van tijd. Tom overwoog zelfs om voortijdig zijn modestudie stop te zetten en van start te gaan met de eigen herencollectie, maar uiteindelijk maakte hij zijn vier jaar af.
De eerste collectie van Les Hommes lag in de lente van 2006 in de winkels. Luxueus maar met een rauw kantje, zoals het zelf zo mooi omschrijven. Meer Marilyn Manson dan Thierry Henry, al dragen zowel de performer als de voetballer hun kleren. (Andere fans: Matthias Schoenaerts, Robert Downey Jr., Placebo…) Tom en Bart misten hun start niet, al begonnen ze écht van nul, vanuit hun kot in Antwerpen. De herinneringen blijven. Zelf doos voor doos naar boven dragen. Zelf naar de fabrikanten rijden. Zelf de klanten zoeken. Dat eerste seizoen vergeten ze nooit: ze gingen in zee met vijf winkels. Vandaag is dat een veelvoud, zeker voor de Urban line (met 130 verkooppunten), die iets sportiever en zo’n dertig procent goedkoper is dan het Black Label, de hoofdlijn, waarvan we dus net de show in Milaan gezien hebben.
Hoe dat werkt, zo met zijn tweeën een collectie tekenen? Zeer goed, klinkt het haast in duo. ‘Les Hommes is yin en yang, is alles met zijn tweetjes. Wat niet betekent dat we niet kunnen vloeken. En dat een van de twee dan wat water in zijn wijn moet doen.’ Een echte taakverdeling is er niet. Al weet het kleinste kind dat Tom meer businessgevoel heeft, wat evenmin betekent dat hij niet over materialen of details meepraat. Beiden blijven zelfs tekenen, voor elke collectie opnieuw. ‘We zijn heel complementair’, zegt Bart, ‘maar we schetsen inderdaad allebei en we hebben iemand naast ons die de tekeningen technisch uitwerkt. Discussies kunnen hevig zijn, maar we zullen pas een item echt laten schieten als we het allebei niet goed vinden.’
Voor zomer 2016 werd inspiratie gehaald uit de film ‘Pointbreak’, met Keanu Reeves. Een ode aan de surfcultuur, aan nachtelijke golfbrekers (surfers dus), aan de gang-cultuur en een beetje ook aan Patrick Swayzee, die mee in de film speelde. Het mag dus niet verwonderen dat er neopreen in de collectie steekt, maar bij Les Hommes wordt dat vertaald naar een luxemateriaal waar een heel verhaal aan vasthangt. Zo worden er voor bepaalde jasjes en sweaters twee lagen jersey tegen elkaar geplakt, met ertussen een laag neopreen daarop wordt geprint en op de print komt een leerbewerking die met de laser verknipt wordt. Kortweg: haute couture met een sportswear-kantje.
De heren willen me nog hun boetiek in Milaan tonen, op loopafstand van Corso Como X. Dus stappen we naar wat momenteel de meest boeiende wijk van Milaan is, vol fenomenale architectuur en een late hint naar de Expo Milano 2015. Hier, aan de autovrije Via Vincenzo Capelli, ligt de flagshipstore van Les Hommes. Wat meteen opvalt: een mix van beton en strakke lijnen, maar evengoed een look and feel die je ook in Savile Row vindt, die ene straat in Londen waar heren van stand hun maatpakken laten maken. Ook dat is immers Les Hommes. Mooi gemaakte stuks in materialen die je alleen maar wilt voelen, in een hedendaagse snit, voor heren die echt het verschil willen maken. Het had veel voeten in de aarde om de winkel op deze locatie te openen. Om even in detail te treden: het duo kwam hier fietsend voorbij, toen de buurt nog in opbouw was en wurmde zich voorbij nadars binnen in het leegstaande pand. Een dag later zaten ze al met de eigenaars aan tafel, maar het duurde twee jaar voor de deal rond was. Leden van de ‘board’ kwamen zelfs twee seizoenen op rij naar het defilé kijken. Tom: ‘Ze wilden alleen maar verhuren aan bekende modemerken en dat waren wij dus niet’. Dat het toch lukte, heeft met de kwaliteit en uitstraling van het label te maken en de perceptie dat Les Hommes een mooie toekomst tegemoet gaat. Met hun winkel verkeren ze in uitstekend gezelschap. Vlakbij zitten flagshipstores van DSquared, Christian Louboutin en Maison Margiela, de showroom van Alexander McQueen zit wat verder om de hoek. ‘Die shop is een forse duw in de rug’, zegt Tom, ‘want iedereen weet: de hele wereld komt naar Milaan. Door de eigen winkel geven we vertrouwen aan de markt. We laten ook zien wie we echt zijn: de shop weerspiegelt de collectie, in het architecturale en het conceptuele, in het brute versus het geraffineerde.’
Hebben ze nog meer plannen? Wat hadden we gedacht? Binnenkort opent de nieuwe boetiek in Antwerpen en gaat er in China, met dank aan een lokale partner, ook nog eens een reeks eigen winkels open. Een 20-tal, zegt Tom, die trouwens geregeld richting Azië vliegt. ‘Ik hou van Hong Kong’, zegt hij onomwonden. ‘Ik doe er ontzettend veel inspiratie op. Daar lopen mensen zo opgekleed. Geweldig toch. Neen, we kunnen veel leren van de Chinezen. Wie had gedacht dat we dat ooit zouden zeggen?’